3 Σεπτέμβρη 1974 ημέρα που σηματοδότησε τη συγχρονη Ελλάδα.
Αγώνες δεκαετιών, θυσίες αγωνιστών που βρήκαν έκφραση. Έγραψαν ιστορία οι παρέες και απαίτησαν δημοκρατική ανατροπή στη δημοσια ζωή. Το ήθος και οι πραξεις καθημερινών ανθρώπων που έδωσαν αξία και νόημα στις διεκδικήσεις.
Άνθρωποι που κατάφεραν να αλλαξουν την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας. Άνδρες, γυναίκες, οικογένειες που δημιούργησαν το πνεύμα των σύγχρονων ηρώων. Ήταν όλοι εκείνοι που συνεργάστηκαν, οραματίστηκαν και τόλμησαν. Απλοί, καθημερινοί, καλλιτέχνες, διανοούμενοι που δεν αναζητουσαν προσωπική προβολή και αργότερα προτομή.
Διαχρονικά αναρριχιαστική η εξιστόρηση περιστατικών, που στις μέρες μας φαντάζουν μεγαλειώδη για κάποιους, εξωπραγματικά για άλλους, ίσως και ουτοπικά για μερικούς, είναι όμως πραγματικά και κομίζουν ιστορία και ευθύνη. Μια ευθύνη απέναντι στην ιστορία. Ευθύνη που καλούμαστε και οφείλουμε να φέρουμε εις πέρας.
Εμείς δεν έχουμε το δικαιώμα να την αγνοήσουμε ή να την προσπεράσουμε.
Θα μεταφέρω τα λόγια δυο αδερφών, με σύντομο και περιεκτικό τρόπο, επειδή δεν έχω πάρει την άδεια και ελπιζω ο σύντροφος να μου το επιτρέπει, δεν αναφερω ονόματα. Μετά απο βαριά και φριχτά βασανιστήρια σε φυλακή, που υπέστη ο μεγάλος αδελφός μιας δημοκρατικής οικογένειας, οταν αποφυλακίστηκε μετά την πτώση της χούντας και βρέθηκε στην οικογενειακή εστία, ο μικρός του αδερφός τον ρώτησε για ποιο λόγο μετά απο τόσο σκλήρα βασανιστήρια, που από θαύμα επέζησε, όταν ανακτούσε τις αισθήσεις του, έφτυνε στο πρόσωπο τους βασανιστές του, με αποτέλεσμα να τον χτυπούν ακόμα πιο βάναυσα και μανιασμένα Η απάντηση του αδερφού ηταν καθοριστική για την μετέπειτα πορεία όλης της οικογένειας και άμεση: “Για να με τελειώσουν. Για να μην χρειαστεί να μαρτυρήσω τους συντρόφους μου.”
3 Σεπτέμβρη 1974 ημέρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου αποτύπωσε με την ιδρυτική διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη τον σκοπό της δράσης του ΠΑΣΟΚ:
Εθνική Ανεξαρτησία,
Λαϊκή κυριαρχία,
Κοινωνική Απελευθέρωση και
Δημοκρατική Διαδικασία.
Αυτές αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν τις θέσεις και την ιδεολογία του Κινήματος.
Ο αγώνας συνεχίζετα…